Na poczatku...

Na poczatku nic nie bylo

 tylko przestrzen ciemna pusta,

wtem jej czarne blysly oczy i rozowe swierze usta.

Od jej spojrzen od rumieD
ca zajasniala [
wiatl zorza,

a gdy pierwsze rzekla slowo ziemia wyszla z glebi morza.

Gdy przebiegla ziemi
wzrokiem ,

[
l
c jej usmiech rój skrzydlaty wzlecial motyli,

a z pod ziemi wyszly kwiaty.

Lecz nie istanial jeszcze czlowiek ,

tylko martwa gliny bryla,

wtem swym plomiennym pocalunkiem mnie stworzyla

I zbudzilem sie do
ycia w cudowno[
ci jasnym kraju.

Lecz mnie tak jak innych wypedzono z tego Raju

>>Adam Asnyk<<